1Borneo. Kota Kinabalu. Bandar Aku.

Peristiwa pertama.

Meng main bowling dan mendapat 3strike berturut-turut adalah satu pengalaman yg mencuitkan hati. haha. Walopon meng lawan akak aku je pon. Tapi still satu kemenangan.

Okeh. weekend nie cube main ngun adik-bradik lain plak. Dengar cite Hadi macam power jew. erm. nnti bleh test kehebatan die.

Peristiwa ke-2

Mencuba archery. 3 sukan yang Nabi galakkan pemuda pemuda tok mahir ialah berenang, menunggang kuda dan memanah. Dan tadi aku cube memanah. Adeh. Bleh tahan berat pemanah tuh. Aku dapat panah smpai 5batang. Tangan aku dah start lengoh lengoh dah. AKak aku sebelah rilek jew an. haha. takpe. nie dah second time die buat. Aku baru berjinak jinak nk main ngun tali pemanah tuh. Tapi stil bowling aku hebat! haha

Peristiwa ketige.

Main pool. 3hinggit. Aku pakse akak aku main jugak walopon die taknak. Erm. perasaan bile kite bagi bola tuh masuk lubang die, perasaan yg menggembirakan hati. erm. seyes kalau rase cam tension lam hidup. Jom ah cube pool. walopon tension nk betulkan tangn nk dapat grip yg betul. Tapi bile ko dh dapat. haha. hentam hentam aja bla yang ada. Akak aku berenti main sblom abis game. Soz aku pukul jelah dengan sukenye sume bole-bole yang tinggal. hehe.

Konklusi. Last skali, aku teman lah minah tuh makan kat SecretRecipe tuh. kate nk makan brownies ape tah. soz aku follow lah. walopon kebnyakan game yang diatas aku yang conquer. tapi still ikut je die. den kitrang balik.

Senyum yer dari saya. :)

come and join me please.

Kaki ku tidak jejak tanah. Kenape ek? herm. pastu tetibe kawan aku gelak kuat sangt. skit gegandang telinge aku. kenape ek?

Aku ke dapur ke tadi? eh. terlupe lak. ooo. kat mangkuk jamban. aish. bile masa lak aku masuk.

Ok. bagus kamu yang angkat tangan. Sila beri komen kamu?
Huh? Kamu cari duit syiling? wao... isk jgnlah gelak. dan tetibe aku gelak smpai ak tak ingt ape yang lucu.
Member nombo satu. die pon trun. wei mgkuk. ape yg lucu sangt!

membe nombo due. die gelak sebab die nampak aku keluarkan duit syiling dari poket aku.
dan kami tercetus dalam satu pergaduhan. Siapa yg gelak kuat sangt tadi!
Pastu satu ketika. semue orang senyap. Kembali dalam fikiran masing masing. Den membe ketige bgun. die berlari ke tandas. dan tros tertido di atas mangkuk jamban. mereka tergelak terbahak bahak.

Aku dengan muka tidak bersalah. turun tangga dan perhatikan. apakah gerangan mereka nie?
muyskil?!

RayBen

.FocusPoint.
Saya mau cakap sabah baa. tapi tiap kali saya cakap. orang ingt saya berenang dari indon sih. (loghat sabah)

"SPeck RayBen ini berapa?"

KakComel:" Speck ini ade banyak koleksi dik. pilihlah yg mana berkenan dihati..."

"Maksud saya harganya berapa?"

kak.comel:"Harganya terpampang sudah disitu. kamu tengok ajalah..."

"Akak ini sangat bijak baa. Tidak aku nampak harganya disitu. Kerana terlalu bnyak digit. ingtkan die punya nombor siri... Baik lah kak... terima kasih aja..."

Hehe.. Musnah harapan aku untuk bergaya di tengh panas. Smbil memkai speck hitam yng segak..Haish.... mengeluh dengan panjang.....

Gare de Tours 17July2010

Assalamualaikum. Disini aku tengh menunggu di Gare de Tours sambil berlagak macam orang bisnessman.Rasa sangat bangga. Dengan komputer LenovoY450 berdiri tegap atas «Lap» aku. Saya mampu berlagak macam seorang usahawan muda. Sambil mendengar lagu yang agak menarik. Hehe. Iaitu lagu Wonderwall dari band yang agak pames. Oasis. Saya sangat tertarik dengan pemandangn disini. Masing masing sibuk dengan urusan masing masing. Setiap manusia yang lalu lalang di depan mata saya memberi saya ilham untuk terus hidup dan teroka dunia yang penuh cabaran dan misteri ini. Satu train dari Paris tiba di Gare de Tours. Diorang pon kluar dengan beg masing masing. Tanpa menghiraukan mereka disekeliling mereka dan terus menuju ke luar pintu Gare sambil melihat lihat dan mengintai ngintai orang yang mereka nantikan untuk menyambut kedatangan mereka.

Agaknya. Camtulah telatah aku setiap kali aku kluar dari Gare. Macam diorang gak. Sibuk dengan urusan aku. Dan kekadang kita lupa untuk melihat dan perhatikan keadaan sekililing kita. Sambil bersyukur kehadrat Ilahi betapa besarnya nikmat dan anugerah kurniaan Beliau kepada kita.

Ermmm. Makin lama kita membesar. Cara kita fikir dan otak kita sudah makin matang. Kita mula persoalkan tujuan hidup kita. Hak hak kita sebgai manusia, dan mula persoalkan larangan dan had had kita sebagai seorang manusia. Kita dilahirkan dan dibesarkan oleh nikmat dan anugerah yang Tuhan berikan kepada kita. Kita dijaga dan dipelihara sejak dari kandungan lagi oleh Allah yang maha kuasa atas setiap makhluknya. Kita diberi makanan. Kita diberkian kurnian roh. Dan akal sejak dari kecil lagi. Tapi kenapa bila kita sudah besar dan mula berfikiran matang. Dan mula menyalahgunakan otak kita, kita bersikap angguh dan takabur dengan nikmat dan kurnian yang Allah berikan kepada kita. Kita mula fikirkan yang kita hidup didunia ini, hanyalah semata mata untuk bersuka ria dan mengisi kekosongan nafsu kita. Kita mula persoalkan yang haram dan yang halal. Kenapa aku tak bleh makan makann haram. Makann yang bukan dibunuh dengan nama Allah. Sedangkan manusia lain yang tidak beragama islam hidup dengan makanan camni pon derang bleh sihat. Haha. Siapakah kita untuk menanyakan soalan camni. Kita hanyalah seorang makhluk ciptaan yang dicipata dengan satu tujuan jew. Iaitu beribadat, dan menjadi khaifah. Dan disini aku ingin menasihat diri aku sendri dan juga mereka yang disekeliling supaya ingt balik asal usul dan siapakah kita sebnarnya. Siapakah aku? Apakah tujuan aku?

Hidup kita didunia bagaikan satu penjara. Apabila aku menghembuskan nafasku yang terakhir. Makan terlepaslah aku dari dunia itu. Itulah nikmat yang paling hebat bagiku. Dan aku disambut oleh bidadari bidadari dari syurga. Dan melihat air sungaiMu yang mengalir di bawah kaki tanpa henti henti. Dan aku mendapat haruman seharum kasturi. Ak bersyukur. Bukakanlah pintu dan kurungan aku ini supaya aku dapat bersamamu. Bersama-sama dengan utusan Mu yang paling ku cinta. Aku menitiskan air mata melihat betapa anggkuhnya dan takaburnya aku disisimu YaAllah. Berikanlah aku hidayat. Dan pentunjuk supaya aku tidak leka dengan nafsuku ini.

Pengembaraanku sebgai hambaMu. 17.July.2010.

Ku bersujud kepadaMu.

Cloud my dear friend is...

a good headstart to dream....
Today nothing while yesterday is ass-kicking-damn-much-boring. wonder what tomorrow might be. btw. got the plans and vision all clear in my mind. the same old fucking routine from the start. just a shit to live in.

Wake up realy late in the morning and go to sleep very early. directly feed myself. and sitting in front of this LENOVO. waiting something that will give this heart a breaking sensation of excitement. but the hope only let me dream a swirming feeling in this vast ocean of clouds where you are on top bouncing in a beatiful and perfect wolrd created by yourself. what a freedom. and the hope will only lasts as you keep your bouncing and focus on the clouds so that you will not fall down to realise that the clouds are distractions of you from the reality itself. once you realise it. u will feel this strange sensation of lost! the ground shakes and the mountain crumble an eerie feeling filled the air, and you breath yourself with anger and disapointment!

And you know u are angry with yourself and disapoint with yourself. no one to blame but yourself only. you expect too much! and yours expects arent good enough to even move you forward bcuz you need the head start!. and since you are living in your dream. your first step towards your greatness is just a mere illusion u used to fool YOU and only YOU.

Peace bro! enough dreaming and start make the pace! feeling proud of who you are! talk shit to those who think shit of you! you are the greatest. if no one expects high from you! remember you always have your inner part(heart&soul) that always keep you going! talk to them!. and maybe you will hear from them. a simple mathematical equation where you find the cause an consequence and each of them needs one another to start making the history!

Specky...

Someone said to me once.

"Success is not what u get after some hardship and endurance but it's the whole journey that brings and defines true success."

Nice quote huh? Soz if you don't have the sufficient result to be proud of it and to show to your parents you are worthy of being their son or daughter. Teach this simple quote to them and for sure they will broaden their way of thinking. Correct-correct.

But it is also not an excuse for you to not try hard enough to aim for a better result. Don't search for such a lame excuse if you are too lazy to be succesful in life. Cause it is pityful. But think of it as an opportunity and a positive way of thinking to become a better person than before. Cheer my friend!

I like Guitar...

Je joueais de la Guitare toute la journee aujourd'hui, et voila qqchose qui intrique personne. Rien de special se passe aujourd'hui, tout se passe comme prevure.
Je me leve tres tard, tout de suite a table pour manger, et mes parents qui sont deja au travail et je reste a la maison avec ma soeur. ennuye sans rien faire, avec le meme expression dans mon visage, le meme en plus depuis mon arrive a Sabah. QUe la vie est ennuye, et j'avais parle qu'on doit bien profiter la vie car la vie est une fois seulement.
Et voila je me trouve dans une situation ou je ne profite rien du tout car je m'ennuie et je ne sais pas comment bien le profiter.
Ne me prend pas comme une grande example de quelqu'un qui sait de quoi il parle. Car j'ai aucunne idee. Et voila tout.
Mais voila une chose que je veux bien parler. J'aime jouer de la quitare. Je me sentais tres tranquille et serene. Une chose dans ma vie qui me pousse a etre qui je suis!. D'accord, la vie n'est pas si miserable qu'on le croit. Mais tout revient quand meme de notre pensee de la vie. Et tout revient a notre coeur. De quoi il est remplit. Une conseil qui vous fera pas de mal. Regarde et parle avec son coeur. Car ca nous aide un peu a bien profiter les occasions qui nous sautent aux yeux mais lesquelles on ne les voit pas! Une chose a bien reflichir.
J'ecris sans accents car je n'ai pas encore une clavier francais. Mais je l'acheterai bien sur des mon arrivee a Laval. Avant que mes cours commencent. J'ai environ une semaine de bien preparer ma maison et de la bien decorer. Car l'environment est une chose principale de la reussite. Quand on est dans une environement tranquille, ca nous pousse a bien fonctionner notre cerveau, n'est-ce pas mon ami? Et voila une petite photo de ma maison. hehe

Hahaha..... et voila les choses que j'ai a dire aujourd'hui. La prochaine fois je ferai plus attention a ecrire avec plein d'humour. J'espere que ca n'echoue pas la prochaine fois. Merci!

claim all that u want...

People claim that they are mature and the decisions they make are caused from their matured thinking. and they claim to have made the brightest decision of all and to be at top where the others are just a mere disturbance in what they soz called mature and civilise lifestyle.

They are considering the world is spinning around them and the world with the things inside are just tools for them. they dont care about others. all they do is about self-loving-while-hating-those-people-who-give-no-benefit-in-their-usual-lifestyle.

it always come to this point in your paradigm; u may ignore the existence of people and run away from the responsibility as a caring citizen of humankind, and hate all people that give shit to you but, with all this stupid and hideous style thinking of yours. u will receive the same effects as the people around you start to loath u and kicking your ass for the eternity that will never cease. people will give no shit about your life and u r no more importance that the word importance itself.

u are just a civilisation’s trash that waits it’s time to be dump and throw in a very disgrace way.

people hate and ignore the existence of you!. if u cant help others and not noticing why soz just please help yourself to be a good looking and not disturbing in a polite way of sitting world’s biggest trash! get out of civilised world!

build yourself a home in the jungle! stay there like a healthy monkey! and life your life with all those those trash thinking and shit paradigm of yours. teach them to animal kind soz you will have some living creatures with no brain to communicate and share your so called mature paradigm!

U give the society a fucking damn shit to be erased from their memory! u are responsible for this! for the new generation that will look into you and claim to follow your shit ass paradigm. u break the society of love to the society of loath.

kids no longer show respect to their loved ones. even they have no self-respect towards themself. they have no pride!. they have nothing to make them special above others. u destroy the mind of a new born generation!

U are responsible for all this! U teach shit! i fucking hate you!

breakthrough

gimme a string and i’ll vibrate it to a beautiful echo of love.

hold me tight and i’ll never let you go.
gimme your heart and i’ll promise to lock it inside.
gimme another chance to prove i’m worthy of my promises.
gimme another chance to prove that i’m a victim of emotional rage.
so long the sweet reality that keeps on going.
so long our bond that lose it’s force of attraction.
u give me hope and once give me a chance. and you lean me your trust.
but i arrogantly throw it away and burn your heart to dust.
i’m sorry for this to happen.
after all u are my one and only angel.
your beauty…..
is a gift that people won’t take their glare of it.
your smile makes others to wonder the beauty of life.
u give a whole point of view of this world paradigms.
and i lost my thoughts in you. thankyou my sunshine and
bye bye…

CHeckpoint ke-4

Mendaki gunung kinabalu, beberape gmbar yg perh tok diupadatekan dalam blog aku. Ak dah daki smpai checkpoint yang ke-4 sejauh 4 km dengan akak aku dan due orang adik aku yg lagi kecik. Budak umor 7 thun pon leh daki ilek jew. tapi ade masalah skit ah budak tuh ketika dah smpai ke puncak 4km tuh. die dah start complain mengomplain.
"bang, penat lah bang. dukung lah adek."

Wao!!! haha... bukannye tknak dukung dik, tapi memandangkan kita nak turun tuh dengan keadaan yang licin dan sangt curam. Aku pon agak takut dan risau lak an. kang tetibe jatuh tergelonsong aku skali ngun adik aku ketika nak turun. kan masalah. betul tak!!.
Tapi walau camnepon. due orang parents aku dan due orang adik ak lagi telah mengaku kalah di checkpoint yang k-2. haha. derang tidak ckup kuat. Tapi an, kalau smpai atas tuh pon, takdelah sesuatu yang rugi kalau tk smpai. sebb aku rase view yang paling perh bile ko dh smpai kat puncak. Itu baru berbaloi, kalau setakat checkpoint yang ke-4 tuh tkde lah dapat view yang menarik atau menerujakan. Soz kesimpulannye bila ak smpai je checkpoint ke-4. aku agak kecewa bercampur penat lak tuh. adeh!. soz terpaksa jugak turun dengan perasaan yang hampa.

Takpe aku dah ade misi yang terbaik nie. Dah besar, bila bila masa nnti. Ak nak panjat smpai ke puncak. dan tengok keindahan alam! Itu baru layan beb. tapi misi nie tetap ku simpan.!!!